Mistra góruje nad Spartą, dosłownie i w przenośni.Mistrę założyli Frankowie w 1205 roku. Pięćdziesiąt lat później została oddana Bizancjum jako okup za księcia Achai Wilhelma II. Od tamtego czasu Mistra stała na czele despotatu południowo-wschodniego Peloponezu i była zarządzana przez najbliższą rodzinę cesarza bizantyjskiego. Szybko Mistra stała się drugim najistotniejszym miastem w cesarstwie (po Konstantynopolu, rzecz jasna). Była to prawdziwa stolica kultury i inteligencji do której ciągnęli uczeni, teologowie, filozofowie i wszelkiej maści humaniści zachęceni świeżym powiewem wiatru renesansu.
Mistra.Siedem lat po upadku Konstantynopola, Mistra została oddana sułtanowi Mehmetowi II Zdobywcy. Dopiero wtedy cesarstwo bizantyjskie przestało istnieć. Mistra była bowiem najdłużej opierającym się Turkom częścią Bizancjum. Potem przyszli jeszcze Wenecjanie, przetoczyły się pożary. Mistra pod tureckim jarzmem upadła na dobre. Szkoda. W przeciwieństwie jednak do przypadku starożytnej Sparty, po mistreńczykach oprócz ekscytującej historii zostały też klejnoty architektury, które można podziwiać do dziś.
